தன்னிரக்கம்

தன்னிலே ஈன்றவள்
தன்னையே ஈன்றவளுக்கு
தாயாக, உறவில்
ஈன்றதே இரையாக
இரையானதை காத்திடவே
ஈன்றவரே இறைவனாகி
தன் இரக்கம் காட்டிடுவாரே

விடியலுக்கு காத்திரு!

கதிரும் வாராது

நிலவும் போகாத
உறக்கம் கலைந்தும்

விழிப்பு வாராத வேளையில்
போர்வையில் பதுங்கும் மனது..!

கோர்வையாய் கனவை

மீண்டும் துவக்க,
இனிதாய் விடியல்

மெதுவாய் எட்டிப்பார்க்கும்...
இடராய் பிள்ளை இடம் கேட்கும்..

கழுத்தோடு முகம் புதைக்கும்,
ஆயுளின் பலனாய் சுகம் காட்டும்,
விடியல் முழுதாய் வந்து நிற்கும்!

சுகம் பெறும் மனம் மீண்டும்
விடியலுக்கு காத்திருக்கும்...!!

வேற்று முகம்

என் வீட்டு
மழலைக்கும்,
முதுமைக்கும்
வேற்று முகமுண்டு...

பாராதோரை பார்த்ததில் வரும்
மழலைக்கு...
பார்த்தோரையே பார்த்திருக்க வரும்
முதுமைக்கு...
 

வேட்டை

ஆளின்றி அம்பின்றி
ஆளின்றி அரவமின்றி
ரணமாக்கும்
காதல் வேட்டை..!

வேடனே இரையாகும்
வேட்டை...!

விளக்கு

வெளிச்சம் தரும்
பக்தி தரும்
இருள் போக்கும்
என்றே தான் அறிந்திருந்தேன்
விட்டில் பூச்சி அதனில்
இறக்கும் வரை